Σόου... κρότου-λάμψης...

Μετά τον ορυμαγδό της περασμένης εβδομάδας και τις κραυγές για ένα τρομερό πολεμικό πλήγμα-πρόβα Αποκάλυψης, η επιδρομή αποδείχτηκε τζούφιο... «χαστουκάκι» στον νικητή Ασαντ, κι αυτό «με το γάντι». Πολύ κακό, λοιπόν, για το...
σχεδόν τίποτα, ένας κενός περιεχομένου «τσαμπουκάς» της Δύσης, για τα μάτια του κόσμου, που δεν αλλάζει στο ελάχιστο το ήδη διαμορφωμένο -και εξαιρετικά δυσάρεστο για τους επιτιθέμενους- νέο πολιτικοστρατιωτικό στάτους κβο στη Συρία και την ευρύτερη περιοχή;

Κάπως έτσι μπορεί να συνοψιστεί, μέχρι νεωτέρας τουλάχιστον, η νυχτερινή πυραυλική επίθεση Αμερικανών και Αγγλογάλλων στις τρεις -έρημες, αφού είχαν έγκαιρα εκκενωθεί από το προσωπικό τους- εγκαταστάσεις του συριακού καθεστώτος κοντά στη Δαμασκό και τη Χομς, τα ξημερώματα του Σαββάτου: μια επιδρομή εξαιρετικά περιορισμένη σε κλίμακα και μέσα και εμφανώς «προσυνεννοημένη» με τον αντίπαλο, που έγινε πρωτίστως για εσωτερική κατανάλωση στο εσωτερικό των τριών επιτιθέμενων κρατών, όπου όλως συμπτωματικά και οι τρεις ηγέτες προσπαθούν απεγνωσμένα να ξεπεράσουν τους δικούς τους -ο καθένας- μπελάδες.

Οπως γράφει και ο βετεράνος Βρετανός ανταποκριτής Πάτρικ Κόκμπερν στον κυριακάτικο Independent, οι φόβοι για ρωσο-αμερικανική σύγκρουση και ανεξέλεγκτες εξελίξεις αποδείχτηκαν υπερβολικά φουσκωμένοι, σε αντίθεση με τη ρητορική που προηγήθηκε του πλήγματος, ιδίως από τον Τραμπ: «Απ’ όλες τις επιλογές που είχαν στη διάθεσή τους, οι ΗΠΑ επέλεξαν εκείνη που περιλάμβανε την ελάχιστη δράση και που εξασφάλιζε ότι δεν θα προκληθούν η Ρωσία και το Ιράν... Ηταν περισσότερο μια επίδειξη δυσαρέσκειας, παρά μια σοβαρή προσπάθεια να πληγεί η στρατιωτική μηχανή του προέδρου Ασαντ: δικαίως οι οπαδοί του βγήκαν αμέσως μετά το χτύπημα να πανηγυρίσουν στους δρόμους της Δαμασκού.

Ο Τραμπ, υπό την πίεση της στρατιωτικής ηγεσίας των ΗΠΑ, μπορεί να διάλεξε την πιο προσεκτική επιλογή, αλλά στην πράξη δεν είχε άλλες. [Μετά την κατάληψη της Ανατολικής Γούτα, στις 12/4], ο Ασαντ είναι οριστικά ο νικητής του εμφύλιου πόλεμου: ακόμη κι αν ήταν δυνατή η αποδυνάμωσή του, κάτι τέτοιο θα ενδυνάμωνε μόνον ό,τι έχει απομείνει από το Ισλαμικό κράτος και την αλ-Κάιντα. Και οι χθεσινές επιθέσεις δεν αλλάζουν την ισορροπία δυνάμεων σε βάρος του», γράφει ο βαθύς αυτός γνωστής της Μέσης Ανατολής και συγγραφέας ενός από τα καλύτερα βιβλία για την «κατασκευή» του Ισλαμικού κράτους ως αποτέλεσμα της αμερικανικής εισβολής στο Ιράκ.

Φυσικά, τα παραπάνω συμπεράσματα δεν μειώνουν το γεγονός ότι η πυραυλική επίθεση του Σαββάτου, όσο «εφάπαξ» και περιορισμένη κι αν αποδείχτηκε, αποτελεί μια ακόμη ευθεία πολεμική επέμβαση των Δυτικών στη Συρία, όπου Ρωσία και Ιράν έχουν ήδη εδραιωθεί πολιτικά και στρατιωτικά και, ως εκ τούτου, ένα ακόμη παιχνίδι με τη φωτιά σε μια ήδη κατεστραμμένη από τον επταετή «πόλεμο δι’ αντιπροσώπων» χώρα.

Ομως είναι φανερό -από τις δηλώσεις των πρωταγωνιστών τα πρώτα δύο 24ωρα μετά το χτύπημα- ότι καμιά από τις δύο πλευρές δεν θέλει να δώσει συνέχεια: ο Τραμπ, για παράδειγμα, έσπευσε να δηλώσει ότι «Αποστολή Εξετελέσθη» και να ξεκαθαρίσει ότι δεν θα υπάρξει άλλο πλήγμα, αν ο Ασαντ δεν ξαναχρησιμοποιήσει χημικά, ενώ το αμερικανικό Πεντάγωνο δήλωσε πως «δεν επιδιώκει την κλιμάκωση» των πολεμικών συγκρούσεων.

Βρετανία και Γαλλία, επίσης, εκφράζουν την ικανοποίησή τους για τα «κατάλληλα και αρμόζοντα» χτυπήματα που κατέστρεψαν τα τρία κτιριακά συμπλέγματα-στόχους. Οι βομβαρδισμοί «πήγαν πίσω για χρόνια το πρόγραμμα χημικών όπλων της Συρίας», σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των αξιωματούχων του αμερικανικού Πενταγώνου.

Κατάρριψη πυραύλων!

Στον αντίποδα, ο Ασαντ και οι οπαδοί του πανηγυρίζουν για το γεγονός (;) ότι 70 από τους 105 πυραύλους, που εκτοξεύθηκαν, καταρρίφθηκαν από την (παρωχημένη, σοβιετικής τεχνολογίας) συριακή αεράμυνα. Ο Ασαντ, μάλιστα, πήγε κανονικά στο γραφείο του (!), δείγμα πως διέθετε εγγυήσεις ότι δεν θα πληγούν άλλοι στόχοι, και συναντήθηκε «έχοντας πολύ καλή διάθεση» με Ρώσους βουλευτές και αξιωματούχους, όπου χαρακτήρισε τις πυραυλικές επιθέσεις «εχθρική πράξη».

Σε συνομιλία που είχε χθες με τον Ιρανό ομόλογό του, Χασάν Ροχανί, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν είπε ότι «το ενδεχόμενο συνέχισης» των πυραυλικών επιθέσεων της Δύσης κατά της Συρίας «θα μπορούσε να προκαλέσει χάος στις διεθνείς σχέσεις», τονίζοντας ότι οι πύραυλοι «κατέστρεψαν τις πιθανότητες που υπήρχαν για την επίτευξη πολιτικής λύσης» στο πρόβλημα της Συρίας -και αφήνοντας έτσι να εννοηθεί ότι η υπό την ηγεσία του συμμαχία σκοπεύει να συνεχίσει τον πόλεμο κατά του τελευταίου αντάρτικου θύλακα στην επαρχία Ιντλίμπ. Ακόμη, η Ρωσία συγκάλεσε έκτακτη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας, όπου όμως, όπως αναμενόταν, δεν κατάφερε να περάσει ψήφισμα που καταδίκαζε «τον νεο-ιμπεριαλισμό» των ΗΠΑ και των δύο συμμάχων τους, παρά την υπερψήφισή του από Κίνα και Βολιβία.

Τι θα ακολουθήσει; Ολα δείχνουν ότι, μετά τους πυραύλους και με δεδομένη πλέον τη νίκη του Ασαντ επί του πεδίου, θα ανοίξει, τα επόμενα 24ωρα, μια νέα χαραμάδα για τη διπλωματία και την ειρήνευση. Χθες, οι τρεις δυνάμεις (ΗΠΑ, Γαλλία, Βρετανία) μαζί με τη Γερμανία είχαν υψηλού επιπέδου συνομιλίες στο Λονδίνο, για να συζητήσουν τα επόμενα βήματά τους, το πρώτο από τα οποία ήταν η παρουσίαση στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ενός νέου σχεδίου απόφασης για τη Συρία, που αναμένεται να συζητηθεί σήμερα και που -πέρα από τη δημιουργία ενός νέου μηχανισμού ελέγχου για τα χημικά όπλα, τον οποίο εκ των προτέρων έχουν απορρίψει οι Ρώσοι- ζητά από τον Ασαντ «να δεσμευθεί για τη διεξαγωγή ενδοσυριακών διαπραγματεύσεων με καλή πίστη, με τρόπο εποικοδομητικό και χωρίς προϋποθέσεις», σε εφαρμογή των έως τώρα συνομιλιών της Γενεύης.

Και η Τερεζα Μέι, που σήμερα το βράδυ θα αντιμετωπίσει την οργή των Βρετανών βουλευτών για τον «μίνι-πόλεμο» που εξαπέλυσε χωρίς την εγκρισή τους, δήλωσε ότι το πλήγμα δεν αποσκοπούσε στην ανατροπή του Ασαντ. Στα «θετικά» μηνύματα σημειώνουμε ότι, χθες, ο Πούτιν και ο (λυκο-)σύμμαχός του, Ταγίπ Ερντογάν, (που εξέφρασε την ικανοποίησή του για τα πλήγματα) συμφώνησαν τηλεφωνικά στην ανάγκη ενίσχυσης των διμερών προσπαθειών τους για πολιτική επίλυση του πολέμου στη Συρία...

Γιώργος Τσιάρας

efsyn.gr